To wydarzenie jest pięknym przykładem słabości ludzkiej natury i wielkiej wyrozumiałości Chrystusa.
(31) Wówczas Jezus rzekł do nich: Wy wszyscy zwątpicie we Mnie tej nocy. Bo jest napisane: Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada. (32) Lecz gdy powstanę, uprzedzę was do Galilei. (33) Odpowiedział Mu Piotr: Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię. (34) Jezus mu rzekł: Zaprawdę, powiadam ci: Jeszcze tej nocy, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz. (35) Na to Piotr: Choćby mi przyszło umrzeć z Tobą, nie wyprę się Ciebie. Podobnie zapewniali wszyscy uczniowie.
E Mateusza 26.
(63) Lecz Jezus milczał. A najwyższy kapłan rzekł do Niego: Poprzysięgam Cię na Boga żywego, powiedz nam: Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży? (64) Jezus mu odpowiedział: Tak, Ja Nim jestem. Ale powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego, i nadchodzącego na obłokach niebieskich. (65) Wtedy najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i rzekł: Zbluźnił. Na cóż nam jeszcze potrzeba świadków? Oto teraz słyszeliście bluźnierstwo. (66) Co wam się zdaje? Oni odpowiedzieli: Winien jest śmierci. (67) Wówczas zaczęli pluć Mu w twarz i bić Go pięściami, a inni policzkowali Go (68) i szydzili: Prorokuj nam, Mesjaszu, kto Cię uderzył? (69) Piotr zaś siedział zewnątrz na dziedzińcu. Podeszła do niego jedna służąca i rzekła: I ty byłeś z Galilejczykiem Jezusem. (70) Lecz on zaprzeczył temu wobec wszystkich i rzekł: Nie wiem, co mówisz. (71) A gdy wyszedł ku bramie, zauważyła go inna i rzekła do tych, co tam byli: Ten był z Jezusem Nazarejczykiem. (72) I znowu zaprzeczył pod przysięgą: Nie znam tego człowieka. (73) Po chwili ci, którzy tam stali, zbliżyli się i rzekli do Piotra: Na pewno i ty jesteś jednym z nich, bo i twoja mowa cię zdradza. (74) Wtedy począł się zaklinać i przysięgać: Nie znam tego Człowieka. I w tej chwili kogut zapiał. (75) Wspomniał Piotr na słowo Jezusa, który mu powiedział: Zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz. Wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał.
E Mateusza 26.
Chociaż Piotr była świadkiem wielu cudownych wydarzeń jakie dokonał Mesjasz to jednak w czasie próby przysięgał, że „nie zna tego Człowieka”.
W tych wydarzeniach mam piękny przykład słabości człowieka i wielką wspaniałomyślności Mesjasza który nie zwraca uwagi na takie „drobnostki” ale każdego z nas chce doprowadzić do życia wiecznego.
Każdy grzech i każde bluźnierstwo ( oprócz grzechów przeciwko Duchowi Świętemu ) będą człowiekowi wybaczone – jeżeli ten uzna ofiarę Jezusa Chrystusa na odpuszczenie swoich grzechów.
Przykro mi, ale to nieprawda.
No i w drugą stronę też to działa, bo gdy fałszywą naukę próbuje przemycić ,,uczony w Piśmie", to z Bożą Pomocą też daje się to rozpoznać, a nawet wykazać na to dowody czy poszlaki.
Wątpię.
Przyjacielu! Ty nic nie głosisz Ty tylko „małpujesz” artykuły innych.
Czego przykładem jest Twoja dyskusja z 57KerenOr – przyczepiłeś się do niego jak rzep do psiego ogona. Zachowujesz się jak rozwydrzony gówniarz – myślisz, że tego nie widać?
Skoro mówisz, że zajmujesz się głoszeniem to wreszcie zacznij głosić.
Na początek zapodam tematy odpowiedni dla Ciebie:
1) Wykaż w swoim artykule dlaczego powinniśmy papieży nazywać „ojcami świętymi” - chociaż Jezus powiedział żeby tego nie robić ?
2) Wykaż dlaczego powinniśmy klęczeć przed obrazami – chociaż Pan Bóg zakazał tak czynić?
To tak na początek.
J 20,22-23
22 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! 23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
1 J 1,9
9 Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,
[Bóg] jako wierny i sprawiedliwy
odpuści je nam
i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.
Jk 5,16
16 Wyznawajcie zatem sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego.
22 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! 23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». """""""
to może znajdź w Piśmie, że Apostołowie odpuszczają grzechy w ten sposób, jak to teraz ksiądź w konfesjonale odpuszcza?
""""""1 J 1,9
9 Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,
[Bóg] jako wierny i sprawiedliwy
odpuści je nam
i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. """""""
No bo tutaj jest, że to Bóg odpuszcza, a nie, że ksiądz odpuszcza.
""""""
Jk 5,16
16 Wyznawajcie zatem sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego.""""""""
No a tutaj, to raczej chodzi o to żeby się przyznać do grzechu i prosić o przebaczenie tego, którego skrzywdziliśmy, a nie jak Bóg odpuszczać grzechy w imieniu tego, który skrzywdzony został.